Vogelteller in de kijker – Arie Langendoen
Geboren kort voor de Tweede Wereldoorlog op één der Zuid-Hollandse eilanden bracht in mijn jeugd daar, en in en om Nieuwkoop door. Mijn ouders leerden me hier van de natuur te genieten. In die toen nog -bijna recreatieloze- omgeving boeiden vooral vogels: reigersoorten, karekieten, sterns, weidevogels. Geteld werd er niet.
In de zestiger jaren rond de IJmond werd onder meer door studie de beleving van de wondere wereld der natuur steeds intensiever. Toplocaties als de pieren van IJmuiden en omliggende stranden werden frequent bezocht. Vogels tellen gebeurde nog slechts voor eigen gebruik, ik had notitieboekjes vol.
Het echte telwerk
Dit veranderde toen Holten en later Markelo thuis- en werkbasis werden. Lid geworden van het IVN te Nijverdal bracht me echt in de telwereld: Korhoenders en Nachtzwaluwen. Inventariseren van het Numendal bij Holten. Resultaten van dat telwerk gingen via IVN en later via de Vogelwerkgroep Midden Overijssel naar Sovon en Staatsbosbeheer.
Twee atlasprojecten
Vanuit Markelo richtte ik met mijn trouwe vogelmaat me op De Borkeld en de zandwinplassen van de Dommelaar. Veel teltijd heb ik besteed aan de laatste twee atlasprojecten. Een tweetal blokken nam ik voor mijn rekening en op verzoek van de coördinator nog wat deelonderzoeken in andere gebieden.
Ook PTT
Sinds 1998 verzorgde ik twee routes Punt Transect Tellingen (PTT). Soms alleen, maar vaak met anderen. Helaas leverde de leeftijd me wat fysieke problemen op. Zicht en gehoor nemen af, Goudhaantjes lijken voor mij bijvoorbeeld uitgestorven. Gelukkig word ik nu vergezeld op routes door een assistent met veel kennis en goed oog en oor! Op mij rust nu de administratieve taak. En ondertussen geniet ik nog van de vogelwereld.
